De knapste man van het Franse doek
Toen de sterren nog Frans praatten, was Alain Delon één van de goden van het witte doek. Le plus beau mec du cinéma français groeide uit tot een icoon van de jaren ‘60 en ‘70. Hij acteerde vooral in thrillers en ‘policiers’. Dankzij zijn helderblauwe ogen, lange donkere wimpers en stoïcijnse blik vielen zowel vrouwen als man-nen als een blok voor hem. Hollywood wilde hem hebben, in Japan werd hij vereerd. Alain Delon was een fenomeen.
Slagersdiploma
Zijn charmes en knappe uiterlijk leverden Alain Delon de bijnaam van ‘mannelijke Brigitte Bardot’ op. Zijn leven begon echter niet zo fraai. Zijn ouders scheidden toen hij vier was en hij had een moeilijke jeugd waarin zijn vader vaak afwezig was. Op zijn veertiende liet hij de school achter zich en ging werken in de slage-rij van z’n stiefvader. Drie jaar later trok hij naar het leger. Hij diende in Indochina. Vervolgens verovert de acteur met zijn knappe gezicht en mysterieuze charme vanuit het niets de filmwereld. Zonder opleiding of ac-teerervaring – zijn enige getuigschrift was een slagersdiploma – werd hij binnen een paar jaar tijd één van Europa’s grootste sterren.
Hij speelde in tientallen films en werkte in de loop van zijn carrière samen met grote regisseurs als Luchino Visconti, Jean-Luc Godard en Michelangelo Antonioni. Hij brak door in kwaliteitsfilms, later volgde goedkoper succes. Hij groeide uit tot de koning van de Franse ‘policiers’. Charismatisch was hij, maar niet zo veelzijdig. Hij speelde veel variaties op de rol van onderkoelde en zwijgzame revolverheld, die hij met zoveel succes had opgevoerd in Le samourai van Jean-Pierre Melville in 1967.
Ere-Gouden Palm
Er was een tijd dat Belgen bij cinema en glamour aan Frankrijk dachten. Samen met Jean-Paul Bel-mondo behoorde Alain Delon tot het selecte kransje van meest lucratieve acteurs uit de Franse bioscoopge-schiedenis. Samen speelden ze in 1970 trouwens in de gangsterfilm Borsalino, waarbij de onderlinge chemie van het scherm spatte. Bijna drie decennia deden ze dat nog eens over met Vanessa Paradis aan hun zijde in Une chance sur deux. Erkenning kreeg Delon slechts in vlagen. In Cannes krijgt Delon midden mei wel de ere-Gouden Palm uitgereikt. 83 jaar oud is de acteur intussen. Zijn liefdesleven verkocht al die jaren als zoete broodjes. Een jaar na zijn filmdebuut in 1957 ontmoette hij Romy Schneider, met wie hij een veelbesproken relatie begon. Een glamourkoppel zag het levenslicht. In 1964 liep de relatie op de klippen. Samen met Jane Birkin zouden ze in 1969 wel nog samen op de set staan van La piscine.
Plein soleil van René Clément betekende zijn grote doorbraak. De filmadaptatie van The talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith was een groot succes. Het was Delon zelf die voorstelt om de slechterik te spelen. Als de jaloerse Ripley is Delon een ijskoude schurk. Zijn imago als verleidelijke bedrieger is geboren. Succesvol-le jaren zouden volgen. Midden jaren ’60 openen de buitenlandse poorten. In Groot-Brittannië acteert hij met Shirley MacLaine en Marianne Faithfull in respectievelijk The yellow Rolls-Royce en The girl on a motorcycle. In Hollywood verzilvert hij zijn populariteit met rollen in de thriller Once a thief, de western Texas across the rover en de oorlogsfilm Lost command.
Delon als merk
Delon haalt steeds vaker de pers met zijn privéleven. In 1964 trouwt hij met actrice Nathalie Canovas en samen krijgen ze een zoon Anthony. De relatie zou niet blijven duren. Na een kinderloze relatie van vijftien jaar met actrice Mireille Darc trouwde hij in 1987 met het dertig jaar jongere model Rosalie van Breemen. Ze kregen twee kinderen en gingen in 2001 uit elkaar. Dochter Anouchka en zoon Alain Jr. zijn intussen ook actief in de showbizz. In de media verschijnen geruchten over Delon als hartenbreker en arrogante ster. Maar uit de biografie Les mystères Delon komt een ander beeld naar voren. Een macho is hij, met een hang naar gevaar, maar ook een trouwe vriend met zachte trekken, een consequent denker, en bovendien: een natuurtalent. Niet in zijn gezicht met de mooie trekken, maar in de beheersing van zijn lichaam, zit zijn grootste kracht. Alain Delon is een meester van de beweging.
Acteren zou hij de jongste decennia steeds minder, wel werd hij een druk en succesvol zakenman, die in de loop der jaren parfums, zonnebrillen, horloges en andere luxegoederen onder zijn naam op de markt bracht. Alain Delon is een merk geworden. Een merk dat kampt met een matig imago. Want ondanks zijn rijke oeuvre is Delon niet erg geliefd onder vakgenoten. Weinig acteurs kunnen bogen op zijn staat van dienst, en toch werd hij zelden geëerd met een prijs of een ander cinematografisch eerbetoon…
_Tekst: Koen Van der Schaeghe ′
