Marisa Papen in Jamaica
In juni vorig jaar trokken naaktmodel Marisa Papen en fotograaf Philippe Stella samen naar Jamaica. Het resultaat van die trip is een onthullende fotoreeks die de naakte waarheid van het eiland en van Marisa Papen zelf in al zijn facetten blootgeeft.
Iets meer dan een jaar geleden trok Marisa Papen voor een kleine week naar Jamaica. Impulsief en onvoorbereid. Op de luchthaven van New York kreeg ze plots een goedkope vlucht naar Kingston in het oog. Boeken dacht ze en weg was ze. Goed en wel ingecheckt belde ze haar goede vriend en fotograaf Philippe Stella op. Of ook hij niet kon afkomen? Een paar uur later stapte hij enthousiast het vliegtuig op.
“Dat vliegtuigen nemen was een ingeving van het moment”, blikt Marisa Papen terug. “‘Waarom ook niet?’ dacht ik. Wel, ik ben zelden zo gelukkig geweest van een lastminute beslissing. Jamaica voelde voor mij helemaal anders aan dan eender welke plaats waar ik ooit ben geweest. De energie die er hangt is zo specifiek, zo intens en uitgesproken. Het is een prachtig eiland dat mensen echt moeten ontdekken.”
Zoals in al haar werk focust Marisa Papen ook nu op de simpliciteit van het leven. De eenvoudige waarheid die schuilt in toevallige ontmoetingen met mensen en plaatsen. “Ik wil gewoon de pracht van het leven delen. Niet meer dan dat. Op een artistieke, vrijgevochten manier. Blije gezichten, ongelooflijke natuur. Die zaken. Jamaicanen zijn zo’n ongelooflijk levendige mensen. Die energie wil ik laten zien. Ik wil de bomen en bloemen ruiken, mezelf trakteren op de zoetste vruchten. En natuurlijk wat roken en dansen.”
Marisa en Philippe hebben zo goed als het hele eiland verkend. Van Kingston en San Antonio tot Montego Bay en the Blue Mountains. Op heel wat foto’s is Marisa Papen zelf te zien. Naakt, zoals we dat van haar gewoon zijn. Merkt ze dan nergens tegenkanting als ze zo vrank en vrij voor de camera staat? “Toegegeven, er zijn een aantal momenten geweest waarop ik voelde dat ik afstand moest nemen. Of dat we alleszins beter een andere locatie opzochten. Het was bijvoorbeeld de bedoeling om rond te rijden met de auto en simpelweg onder sterren te slapen of in de wagen zelf. Dat hebben we maar één nacht gedaan, omdat we toch aanvoelden dat de situatie in Jamaica ’s nachts lichtjes anders is. Als je lang doet wat ik doe, leer je wel om bepaalde situaties aan te voelen en gas terug te nemen als het nodig is. Stressen doe ik nooit. Waarom zou ik, ik heb de allermooiste job die er bestaat.”
_Tekst: Bart De Maesschalck
