Now Reading
Alleen met de natuur, trekken langs meren en over bergen – Kirgizië

Alleen met de natuur, trekken langs meren en over bergen – Kirgizië

Cover Kirgizië

Een fascinerende eindeloosheid met ronde toppen en glooiende plooien als in een droom, dat is Kirgizië. We laven ons aan de verlatenheid en galopperen als gelukkige veulens over jailoos en mosgroene heuvels. Het Zwitserland van Centraal-Azië wordt het genoemd. We leven volop buiten, maken deel uit van de omgeving tussen zilveren rivieren, ver weg van de massa.

Bruingroene hellingen


Mocht je er nooit van gehoord hebben, dan ben je niet de enige. Kirgizië ligt ingeklemd tussen Kazachstan, Oezbekistan, Tajikistan en China. Je maakt er uitzonderlijke trektochten en kampeert er op buitengewone plekken. Het land is één en al natuur, met elke dag een nieuw verrassend perspectief. Denk aan uitgestrekte velden en bruingroene berghellingen, feeërieke valleien en helderblauwe bergmeren. Stel je een combinatie tussen Schotland en Zwitserland voor, waarbij een derde van de landschappen de 3.300 meter aantikt. Vliegen doe je op Bishkek, een stad met Sovjetallures, maar wie het avontuur zoekt, verlaat de hoofdstad vlug. Al eeuwenlang is het paard in deze regio hét vervoersmiddel bij uitstek, maar wij kiezen voor een marshrutka, witte personenbusjes die rijden als een ‘lijntaxi’. We laten ons vijf uur oostwaarts voeren, langsheen Issyk-Kul, een glashelder meer dat 180 km lang meet en op een hoogte van zo’n 1.600 meter ligt. In de verte steken besneeuwde bergtoppen de hoogte in.


Meerdaagse trekking

Karakol ligt ten oosten van Issyk-Kul en is de toegangspoort tot een uitgestrekt berggebied met toppen tot ruim 4.000 meter. Hier bevindt zich het startpunt van meerdaagse tochten. Wij trekken drie dagen door behoorlijk ruig, maar vooral idyllisch gebied, met rivieren en loslopende paarden. Na een eerste nacht in een yurtkamp wacht de klim naar Ala-Kul. Dit meer ligt op 3.500 meter hoogte en wordt geflankeerd door nog hogere bergen.

Groot is het niet, maar de wandeling ernaartoe en het spectaculaire uitzicht maken het tot een unieke ervaring. De alom aanwezige besneeuwde bergtoppen worden onderbroken door langgerekte groene valleien waar seminomaden met hun yurts rondtrekken. De hoogteverschillen en ongerepte natuur van Kirgizië vereisen wat avontuurlijkheid. Maar wat je terug krijgt, is adembenemend. Verwacht niet veel luxe, een reis biedt je zoveel meer als je af en toe uit jouw comfortzone treedt. Overnacht wordt er niet alleen in hotels, maar ook in yurts, nomadententen en bij lokale inwoners in homestays.


Stieren en sprookjes

De ene ansichtkaartlocatie volgt de andere. Jeti-Oguz betekent ‘zeven stieren’ en verwijst naar de vorm van de rotspartij. Het dorp ligt op zo’n 25 kilometer van Karakol en is de perfecte uitvalsbasis voor een dagtrekking. Op de uitgestrekte graslanden bespeur je enkel Kirgiezen. Geleefd wordt hier op een jailoo, een grassige hoogvlakte is dit waar nomaden ’s zomers hun tenten opslaan. Wie hoger klimt, bereikt via een rotsachtig terrein en trosjes dennenwoud een verfrissende waterval, meteen de enige toeristische attractie in de omgeving.

Het rijden met de marshrutka is steevast een avontuur. De volgende rit gaat naar de zuidkant van het Issyk-Kul meer. In Skazka wacht een magisch landschap met merkwaardige en kunstige rotsformaties in gelige, rode, en beige tinten. De kleurrijk geërodeerde kloven zijn sprookjesachtig. De hoge temperaturen vragen om een duik in het meer zelf, na het Titicacameer het grootste ter wereld. De mooiste stranden liggen trouwens aan deze zijde. Wie durft, waagt zich hier of elders aan de nationale drank koumis oftewel licht gefermenteerde paardenmelk. 

Groener dan groen


Tijd om opnieuw het groen en de verlaten hoogte in te trekken. Dat doen we vanuit Kyzart en onze bestemming is het bergmeer Song-Kul. Terwijl de bomen verdwijnen, onderscheiden we op de grond vijftig tinten groen. Onze longen piepen en we tellen de stappen op de steile heuvelruggen. Groot is de vreugde als we het glinsterende meer en alpenweiden vol edelweiss zien. We overnachten bij een nomadengezin, in hun met vilt bekleedde yurts aan de oevers van het meer. We eten samen en kijken naar de sterrenhemel, waar de Melkweg als een brede band van horizon tot horizon loopt.


Wat een land, bijna onecht, zo mooi. We galopperen nog even een heuvel op, knijpen elkaar in de armen en zeggen haast simultaan: ‘We komen terug.’ Want ja, de verwondering blijft, dag na dag, met rondom je minstens drie lagen natuur: de begane grond, de bergen erboven, en weer daarboven de sneeuwpieken. Het is een andere wereld, dit groene hooggebergte.


Scroll To Top
Processing...
Thank you! Your subscription has been confirmed. You'll hear from us soon.
Nieuwsbrief Bo Magazine
Schrijf je nu in!
ErrorHere