Wie kent ze niet, de Caramella Mokatine, in de volksmond bekend als de Arabier? Maar wist je ook dat deze snoepjes in hartje Antwerpen het daglicht zagen en er nog steeds gemaakt worden? Een streekproduct met wereldwijd aanzien en met een ongewijzigd recept sinds haar ontstaan. Mooi toch dat er in een tijd waar alles zo snel verandert, nog zekerheden zijn. BO doet het verhaal.
Den Arabier
Confiserie Roodthooft is opgericht door Louis Roodthooft en Johanna Stoops. Zij startten in 1925 met de productie van (koffie)snoepjes. De Caramella Mokatine, het beroemdste snoepje van het bedrijf, werd in 1934 ontwikkeld. De grootoom van huidig eigenaar Patrick Stoops, alias Willy Wonka van Antwerpen, borduurde verder op de koffiesnoepjes en bracht arabicakoffie en mokka samen met suikermelk. Als beeldmerk koos hij voor een Arabier. Het harde snoepje werd een instant succes en dat is het nog altijd. Het recept en de verpakking zijn al meer dan 75 jaar ongewijzigd. De art-nouveaufabriek in de Lange Leemstraat bleef al die tijd de thuisbasis. In de tweede helft van 2011 opent hier ook een bezoekerscentrum.
Patrick Stoops vertelt de gewijde geschiedenis van de unieke verpakking: “De stichter, mijn grootoom, was een pionier in sportsponsoring, onder meer in het wielrennen. Hij volgde een aantal renners en belandde zo in Italië waar hij voor de sachetti-verpakkingsvorm viel. Hij sloot onmiddellijk een contract met een machinefabrikant en ging aan het schetsen. Hij ontwikkelde immers zijn eigen verpakkingen. De verpakking met de twist deed hem in de richting van een tulband denken, dus zette hij er een Arabier op, waardoor hij onmiddellijk de link met de arabica en mokka had. En net zoals aan de verpakking, mag ook aan het recept niets gewijzigd worden. Beide zijn beschermd en gedurende al die jaren onveranderd gebleven. Het recept is een goed bewaard familiegeheim.”
Pickers Toffees
Tot op vandaag worden de Arabieren tot het meest karakteristieke snoepje van ons land gerekend. Zowat elke Belg kent de typische verpakking en smaak. “Veel publiciteit moet daarvoor niet gemaakt worden. Dat was in de beginjaren wel anders. Louis Roodthooft was een geboren marketeer en was vooral in het Sportpaleis omnipresent. Omwille van onze kleinschaligheid kunnen wij vandaag niet mee met de grote advertentiebudgetten. Daarom doen we het met mond-tot-mond-reclame en een aantal optredens van de mega-Mokatine, wat aardig lukt.” In de supermarkt wordt gevochten voor de beste plaats, maar de Caramella Mokatine heeft natuurlijk het voordeel dat het al in de supermarkt ligt, sinds deze hun opgang kennen. “De druk in de rayon van het snoepgoed is natuurlijk toegenomen, maar het is dankzij de sterkte en authenticiteit van onze producten dat we nog steeds aanwezig zijn. Want de recente revival van authentieke streekproducten vinden we natuurlijk ook een mooie evolutie.”
Naast de Mokatine produceert Confiserie Roodthooft nog ander snoepgoed, waarvan de Echte Pickers Toffees de bekendste zijn. Deze gaat ook effectief terug tot 1925, met een typische smaakcombinatie van zoete drop en munt. Oorspronkelijk was het fel gegeerd onder de mijnwerkers omdat het de longen opende en de ademhaling vergemakkelijkte. Ook de associatie van het zwarte snoepje met de witte streep sprak hen aan. In het buurtwinkeltje dat dienst deed in een televisiereeks over de Limburgse mijnen, kregen de Pickers trouwens een prominente plaats. Nieuw wordt de Mokatine-ijscrème die aan het eind van het jaar op de markt komt. Iets om naar uit te kijken.”
Koffiebegeleider
De Caramella Mokatine geniet dan wel landelijke bekendheid, veel Belgen hebben er geen weet van dat het een echt Belgisch product is. Het buitenland wordt veroverd via toeristen die het hier ontdekken en Belgen die het meenemen op hun reizen naar het buitenland. Het is ook effectief een product dat bijvoorbeeld zakenreizigers of toeristen als gift meenemen voor relaties of vrienden in het buitenland. Net als bier en chocolade verovert de Mokatine in geschenkverpakking de wereld.
Het zijn ook snoepjes die grootouders aan hun kinderen geven, ze verkiezen het boven de zoete of zure gommetjes. En het heeft het grote voordeel dat één stuk veel langer meegaat en de relatieve calorie-inname beperkt blijft. Je eet immers makkelijk tien gommetjes in de tijd dat je één Mokatine eet. Het lijkt ook echt een cadeautje, je maakt het open als een geschenk. We produceren niet enkel snoep, maar ook genot. Vele mensen eten de Mokatine na de maaltijd of na de koffie. Het is ook op restaurant een goede koffiebegeleider, omdat het niet smelt natuurlijk. Het is ook makkelijk mee te nemen, wanneer men er niet onmiddellijk zin in heeft. Anderen snoepen natuurlijk de hele dag door. Zoals ikzelf natuurlijk, beroepshalve, onder het mom van kwaliteitscontrole natuurlijk. Beu word ik ze nooit”
_Tekst: Koen Van der Schaeghe
